Sieradzki Park Etnograficzny

Sieradzki Park Etnograficzny, położony we wschodniej części Sieradza przy ul. Grodzkiej, u podnóża Wzgórza Zamkowego, jest skansenem poświęconym kulturze wiejskiej regionu sieradzkiego. Stanowi oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu.

Pomysł stworzenia skansenu zrodził się w latach 60. XX wieku dzięki inicjatywie Zofii Neymanowej, ówczesnej dyrektor Muzeum Regionalnego w Sieradzu. W 1972 roku Neymanowa, współpracując z Anną Korytowską, opracowała pierwszą koncepcję skansenu. Oficjalne powołanie parku miało miejsce decyzją Powiatowej Rady Narodowej w Sieradzu nr 91/516/73 z 26 stycznia 1973 roku, wskazując łęgi nadwarciańskie jako jego lokalizację. Prace budowlane rozpoczęto w 1975 roku.

Pierwszym obiektem, który został zrekonstruowany, był dom tkacza z ul. Długiej w Zgierzu, początkowo wykorzystywany jako zaplecze dla robotników budowlanych. Kolejnym ważnym elementem była zagroda Szczepana Muchy, ludowego rzeźbiarza z wsi Szale, która zawierała również jego prace z lat 1972-1983. Kryzys gospodarczy wstrzymał na jakiś czas budowę skansenu, lecz do idei wrócono w 1986 roku. 17 stycznia 1987 roku wojewoda sieradzki wydał decyzję o kontynuacji budowy parku.

Obecnie park realizuje program „Krzesiwo”, który obejmuje warsztaty i spotkania z twórcami ludowymi, promując w ten sposób kulturę ludową regionu sieradzkiego.

Propozycje noclegów dla Ciebie

Liczba rezerwacji ofert ma wpływ na prezentowaną kolejność listy obiektów noclegowych.

Prezentowana cena minimalna została wyliczona na podstawie danych przekazanych przez Partnera obsługującego rezerwację i jest wartością przybliżoną pokazującą poziom cenowy obiektu. Całkowity koszt pobytu zależy min. od wybranego terminu, pokoju, liczby osób i zostanie pokazany na stronie Partnera po podaniu wymaganych do wyliczeń informacji.