Skansen Chorzów

     W Parku Śląskim znajduje się skansen o powierzchni 22 ha, który obejmuje ponad 70 zabytkowych budowli z różnych części Górnego Śląska oraz Zagłębia. Muzeum, znane jako "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie", jest częścią Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.

     Pomysł utworzenia górnośląskiego muzeum na wolnym powietrzu powstał w latach międzywojennych, początkowo planowano je w katowickim Parku Kościuszki. Pierwszym przeniesionym obiektem był kościół z Syryni. W latach 50. powrócono do idei skansenu, a prace nad jego realizacją rozpoczęły się w 1965 roku.

     Skansen w Chorzowie otwarto w 1975 roku, a jego projekt przygotowali Maria Bytnar-Suboczowa i Anzelm Gorywoda. Obecnie muzeum obejmuje 75 obiektów, w tym kościół św. Józefa Robotnika, kilka zagród chłopskich, spichlerze, kuźnię, kapliczki, piec chlebowy, studnie i ule. Wśród pierwszych przeniesionych obiektów znajdują się XVIII-wieczny spichlerz z Warszowic oraz wiatrak z Grzawy z 1813 roku, ostatni wiatrak na Śląsku. Kościół św. Józefa Robotnika z XVIII wieku to jedyny ocalały budynek ze wsi Nieboczowy, której teren został przekształcony w zbiornik retencyjny.